از عطرهای اغوا کننده و سوتین های تحریک کننده خبری نیست[1]
میسون گریان وارد حمام شد. آب گرم را باز کرد، همانطور که اشک هایش با کف شامپویی که مو، صورت و گردنش را پوشانده بود مخلوط می شد سخنان نامزدش را به یاد می آورد که: “یعنی عطری یا دئودورانت نداری؟”
میسون (اسم مستعار) در یک بیمارستان خصوصیِ شهر لاذقیه به عنوان پرستار کار می کند و حقوق ماهیانه اش بیش از 40 هزار لیره نمی شود. اما یک دئودورانت حدود 8000 لیره سوریه قیمت دارد. قیمتی که باعث می شود توانایی خرید آن را نداشته باشد. میسون به رصیف 22 می گوید: “من مشکل تعریق شدید دارم. مخصوصاً زیر بغلم. برای همین یه پودری که قیمتش 2000 لیره س استفاده می کنم که برای سه ماهی کفایت می کنه. البته برای نامزدم که دائماً می خواد ادکلن بزنم بی فایده است.”
میسون به هر مغازه ای سر می زند و ادکلن و دئودورانت ها را قیمت می کند.
میسیون می گوید:”قیمت ارزونترین شیشه که برای یک هفته هم کفایت نمی کند 3000 لیره است. ادکلن های تقلبی هم که بهش بارفان می گن و همش روغنِ گرونه”
همسرم رهایم کرده
لیلیان که هر روز تختخوابش را خوشبو می کند، به رصیف 22 می گوید:”قبل از اینکه شوهرم برای خواب بیاد تختخواب و تشک و بالشا رو با وانیل خوشبو می کردم. یه بارفان س*** هم داشتم که به خودم می زنم و همین باعث میشه شوهرم دیوونه م بشه ولی بالا رفتن قیمتا اوضاعمونُ عوض کرد”
دانی، پس از اینکه همسرش از خوشبو کردن تخت دست کشید برای اولین بار روی مبل اتاق خوابید و میلی به خوابیدن روی تخت خود نداشت. لیلیان می گوید:” به جای عطر و ادکلن های گرون قیمت اسپری استفاده کردم ولی بوش ماندگاری نداره و همین باعث سردی رابطه مون شده”
کمد لیلیان 38 ساله پُر از لباس خواب هایی از جنس ساتن، تور و ابریشم سینه باز است و در کشو پایین کمد لباس های زیر خود را روی یکدیگر چیده است. لباس های زیرِ قرمز پولک دار، مشکی کم رنگ و چرمی دارای زنجیر که البته همگی کهنه شده و همسرش دانی را تحریک نمی کند. لیلیان می گوید:”هنوز دلم می خواد لباس زیر و لباس خواب تحریک کننده بخرم ولی بعد از بالا رفتن قیمتا خریدامُ کمتر کردم و همین تاثیر منفی روی رابطه من و همسرم گذاشته”
ادامه می دهد که:”بعد 14 سال که ازدواج کردیم باید یه تغییر و تحولی باشه وگرنه تختواب هم دچار روتین و روزمرگی میشه و کل فعالیت جنسی تُو کمتر از 5 دقیقه سر و تهش هم میاد. برای همین رنگای روشن، لباسای باز، لباس زیرهای فانتزی، روغن ماساژ، استیکرهای س*** مخصوص سینه، گوی های مخملی روشن، لباس های مدل عروسکی، پرهای رنگارنگ، همه و همش فعالیت جنسی رو تحریک کننده تر و لذت بخش تر می کنه. مردُ تحریک می کنه و باعث میشه بیشتر برای همسرش وقت بذاره تا به اوج تحریک شدن و لذت برسه.”
بعد از گردشی در بازارهای دمشق، لیلیان دست خالی و در حالی که فقط یک دست لباس زیر سیاه فانتزی با تور سفید و سوتینی به همان رنگ، به قیمت 8000 لیره خریده، بازگشت و گفت:” قبلنا با این پول چند دست لباس با طرح های مختلف می خریدم”
10 سال است سوتین نخریده ام
عبیر خنده طولانی ای می کند، چاله های صورتش آشکار می شود، دستانش را روی سینه اش می گذارد و آرام می گوید: “از زمان به دنیا اومدن دختر کوچیکم نور، یعنی از ده سال قبل؛ سوتین نخریدم. قیمتش تقریباً اندازه حقوق یه ماهم شده. خواهرم یه دونه سوتین دست دوز بهم داده که تُو خونه، مدرسه و همه جا ازش استفاده می کنم”.
عبیر (اسم مستعار) معلم است و اعتقاد دارد که هر زنی که کار می کند باید سوتین سفید، سیاه و قهره ای روشن داشته باشد تا بتواند بسته به لباس خود آنها را عوض کند. ولی او توانایی خرید ندارد و می گوید: “قیمت یه سوتین مارک از 700 لیره تا 43000 لیره است. این یعنی خریدنش غیر ممکنه”.
عبیر که کاملاً با دست فروش های بازار شهر جبلة، که لباس های زیر را با قیمت هایی اقتصادی و به صرفه عرضه می کنند، آشناست به رصیف 22 می گوید:” قیمت یه جوراب شلواری 2500 لیره ست. لوسیون بدن، شامپو بدن، ادکلن، لاک ناخن و پاک کننده آرایش که اصلاً از سبد خرید حذف شدن”.
عبیر به خاطر سوتینی که استفاده می کند کلافه است و می گوید:” دیگه رو سینه م درست وای نمی ایسته، وقتی دارم تُو خیابون راه میرم یا میره بالا یا قفلش از پشت وا میشه. بعضی وقتا وسط درس دادن احساس می کنم یه طرف سینه م از گوشه سوتین زده بیرون. دیگه پوسیده. پوستمُ اذیت میکنه. تار و پودش دَر رفته و با نخ سوزن وصله پینه ش کردم”.
عروس با جهازی قدیمی
هنادی یک ماه قبل ازدواج کرد. مادرش لباس خواب قرمز توریِ بدون دکمه و کمربند دار خود که دارای آستین های پُف کرده و تزیین شده با پَر است ، را به او داد. ست لباس زیر جهیزیه اش شامل یک سوتین خریداری شده از دست فروش ها ، تعدادی لباس زیر(شورت)، بعلاوه ی حوله و دمپایی های کارکرده است که از بازار روز تهیه شده، بود.
هنادی(اسم مستعار است) 33 ساله می گوید:” با دیدن قیمت لباس های زیر مخصوص عروس تو بازاری دمشق شوکه شدم. یه شورت دیدم که 10.000 لیره قیمتش بود. یه شورت با یه نیم بند هم بود که روش سنگ کاری و گلدوزی شده بود و 55.000 لیره قیمت داشت. قیمت وسایلای تزینی، گردنبند و گوشواره های زیرکن هم که تخیلیه”.
همسر هنادی عاشق گوشواره های ریز است و از او می خواهد که از آن گوشواره ها استفاده کند. همچنین از او میخواهد که خلخال به پا کرده و لباس های زیر کارشده به تن کند. ولی شب حجله آنگونه که انتظار داشتند، نبود. هیچ کدام از چیزهایی که همسرش دوست داشت، نتوانست تهیه کند. هنادی می گوید:”لباس خواب قرمز مادرم به خاطر قدیمی بودن طرحش و اینکه یه کمی از پشت پاره شده بود، نظرشُ جلب نکرد”.
در مقابل هنادی هم نتوانست لذت شب اول عروسی را آنگونه که دوستانش تعریف کرده یا در مجلات خوانده بود، تجربه کند. همسرش هم نتوانسته بود چیزهای مورد علاقه هنادی را تهیه کند. هنادی می گوید”بوی بارفان تحریکم می کنه و لباس خواب راه راه دامادُ دوست دارم ولی از شورت های پا دار مردونه، شوهر جز یکی نداره آخه قیمتش شده 6000 لیره”
باسم(35 ساله) همسر هنادی می گوید:” تُو یکی از هتل های شهر به عنوان حسابدار با یه حقوق بخور نمیر که کفاف ساده ترین مایحتاجمونُ هم نمیده، کار می کنم. زندگی زناشویی احتیاج داره که هر دو نفر حواسشون به هم باشه و به علایق هم توجه کنن. ادامه رابطه جنسی با همون قوت و شوق اولیه به تنوع و توجه به جزئیات کوچیک بستگی داره اما گرونی و بالا بودن قیمتا توانایی خرید کردنمونُ محدود کرده و راهی جز اولویت بندی، خرید اجناس دست دوم یا قرض گرفتن برامون نمونده”.
در جستجوی بدلیجات
أبو مایا با عصبانیت بر سر همسرش فریاد می کشد که:”یعنی باید یک چهارم حقوقمُ برای خرید نوار بهداشتی بدم؟ من فقط یه نگهبان تو یه موسسه دولتیم”. همسرش به او پاسخ می دهد که:”وقتی چهارتا دختر آوردیم خبر نداشتیم قیمت هر بسته نواربهداشتی میشه 1800 لیره”.
أم مایا به رصیف 22 می گوید:”نمی دونم چرا قیمت نوار بهداشتی اینقدر رفته بالا. بدبختی اینجاست که علی رغم اینکه قیمتش رفته بالا کیفیتش بهتر نشده و هنوز پَس میده و برای پوست حساسیت ایجاد می کنه. تنها راه حل سهمیه بندی و مراعات در استفاده است. یادم میاد که قبلنا تو شرایط فوری و فوتی ای که به وجود می اومد یکی دوتا نوار به همسایه می دادیم ولی الان شرایط سخت شده”.
أم مایا بخاطر بالا رفتن هزینه ی دخترانش ناراحت است و می گوید:” چهارتا دختر دارم که هر کدوم ازم جوراب، لاک ناخن، کرم برای پوستشون و شامپو و … می خوان. 34000 لیره دادم یه شیشه ای ادکلن از بازار لوازم بهداشتیِ وسط لاذقیه خریدم که همشون ازش استفاده می کنن. شامپو هم که از یه نوع بی کیفیت که قبلنا برای تمیز کردن زمین حمومُ اَزَش استفاده می کردیم می زنیم که باعث شده سرمون شوره بزنه و موهامون خشک بشه”.
أم مایا به جای موبرهای موجود در بازار لاذقیه که 600 لیره قیمت دارد برای از بین بردن موهای زائد بدن به روش های قدیمی رو آورده است و می گوید:”تُو خونه درستش می کنم. یه کاسه شکر با یکم لیمو ترش و آبُ مخلوط می کنم و میذارم اینقدر بجوش تا ازش یه تیکه ی سفت باقی بمونه بعد تیکه تیکه ش می کنم و میذارمش تُو یخچال. به همه دخترام می رسه و می تونم پولمو نگه دارم”.
پس از گذشت یک دهه از جنگ داخلی سوریه ارزش لیره سوریه به شکل بی سابقه ای کاهش یافته. به گونه ای که خرید یک شلوار، ژاکت یا پالتو برای محافظت افراد مُسن یا کم سن و سال یا یک خانم در برابر سرما یک چیز لوکس به حساب آمده و خرید یک جفت کفش مجلسی یا لباس خواب زیاده خواهی و پُر توقعی تلقی می گردد.
سوریه یک بحران معیشتی را تجربه می کند که با فاجعه کرونا گسترش یافته و علی رغم عدم تغییر حقوق و دستمزد ماهیانه قیمت اجناس مختلف بالا رفته است. متوسط درآمد ماهیانه یک کارمند سوری 50.000 لیره سوریه ، روزانه چیزی در حدود 20 دلار، است که سبب شده اولویت بندی در خرید، به کارگیری اجناس مستعمل و کالاهای فِیک و تقلبی تنها راه حل اکثریت مردم سوریه در مقابل این مشکل باشد.
[1] اصل مقاله با عنوان “لا رائحة مغرية ولا سوتيان مثير” مورخ 30 ژانویه 2021 در سایت رصیف 22 منتشر گردیده که به نظرم جذاب آمد و آن را ترجمه نمودم.